17 Şubat 2008 Pazar
SINIFTA 14 ŞUBAT SEVGİLİLER GÜNÜ
Gözlerinin içi gülüyordu.
BEN ANNEMİM RESMİNİ ÇİZSEM OLUR MU?
Bu haftaki dersim 14 Şubat sevgililer gününe tesadüf etti. Sabahleyin Kartal’daki okulumun” ana sınıfındaki dersime giderken yolda okuduğum Hürriyet gazetesinin arka sayfasında tam sayfa bir ilan ve bulutlar kalp şeklini almış bir resim vardı. “ Tamam, bu gün derse bu resimle başlayabilirim” diye düşündüm. Haliyle işleyeceğin konu “ SEVGİLİLER GÜNÜ” olacaktı. Derse girince sordum. “ BİR BİLMECEM VAR ÇOCUKLAR “” HAYDİ SOR SOR” BİLİN BAKALIM, ACABA BU NEDİR, NEDİR?””KALP, KALP” diye tekerlemeli olarak birlikte oynadık. “ İşte insanlar sevgilerini böyle kalp resmiyle anlatırlar. Bu gün de sevgililer günü. Bütün dünya da insanlar sevgililerine bu gün bir hediye verir. Hediyenin küçüğü büyüğü olmaz, bu bir çiçek bile olabilir, hatta bir gülümseme bile olabilir. Biz de şimdi hep birlikte en sevdiğimiz kişiye sevgimizi anlatalım. Hiçbir şey düşünemesek bile en azından böyle bir kalp çizip sevgililer günü nedeniyle en sevdiğimiz kişiye verebilir, bu şekilde de onları çok mutlu edebiliriz. Bunu esprili bir şekilde çizip verebiliriz. Bu kişi evinizdeki biri, hatta isterseniz ben bile olabilirim, sınıf öğretmeleriniz olabilir. Uzak masadaki güzel minik çocuk, iki masa arasından zorlukla geçerek yanıma geldi, beni yakamdan aşağıya çekti gözlerinin içi gülüyordu.” Karikatür öğretmenim, ben bir kalp çizip içini annemi çizsem olur mu? Biliyor musun beş gün önce benim babam öldü. Biliyor muydun?
Ben artık çok mu yaşlandım, çok mu yorgunum, dayanamıyorum. Yıkıldım, bittim. O bilmiyor, gülüyor, ben ağlıyorum. Yüzüme sahte bir komiklik maskesi takıp dersimi yaptım, bütün sınıfı güldürdüm, O minik de çok güzel bir resim yaptı, resimde kalp içinde bir ev ve annesi vardı, akşama annesine hediye edecekti, gözlerinin içi gülüyordu.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder