Karikatürcüler Derneği Genel Sekreteri Aziz Yavuzdoğan kardeşim beni arayarak pazar günü sabah 10.00 da Beşiktaş Ihlamur Kasrı'nda olmamı söyledi .Bir parti malzeme hazırladım ve eşim Emriye, beni arabayla oraya bıraktı. Bir baktım derneğimiz yönetim kurulu üyesi İbrahim Tapa ve sevgili eşi Havva Tapa da oradalar. Zaten bu Nisan ayının ilk haftasında hep aynı kadro birlikteydik.
Açık büfe bir kahvaltıdan sonra çocuk atölyesinde bizi bekleyen yaratıcı öğrencilerle birlikteyiz.
İki grup halinde iç içe çalışma düzeni kurulmuştu. Dersimiz bir buçuk saat sürecekti. Küçük grupla ben, büyük grupla Aziz ve Tapa ilgilenecekti. Çocuklar harika, gözleri ışıl ışıl.
Ben önce"Karikatür"nedir , daha sonra "Niçin güleriz" i anlattım.
Beni can kulağı ile dinlediler. Zaman zaman beni de zorlayan sorular bile sordular. Bu sırada İbrahim Tapa kardeşim bana yardım etti. Ekibimizde bir psikoloğ da vardı. Forum Edebiyat Dergisi yazarı psikoloğ Sevcan hanımefendi.
Dikkatlerinin dağılacağını hissettiğim anda malzemelerim ile insan yüzü ve vücudu çizimlerini anlattım.
Malzemelerim günlük hayatımızda sıkça kullanılan şeylerdi. Yani herşey. Aziz arkadaşım dikkatle iziyor.
Limon ,rulo karton, ilaç kutusu, mantar,soğan, patates, yumutta, vb..
İlgi oldukça güzeldi.
Ben heyecanlıyım, onlar heyecanlı. Malzemerimi tek tek çıkarıp, değişik şekillerle anlatıyorum.
" Kimler gazete okuyor ?" diye sordum. %80 i okuyormuş. Ne kadar güzel. Aziz konuştuklarımı tahtaya çiziyor, psikoloğ hanımefendi de resim çekiyor.
Bir ara kendimi vapurlarda ki işportacılara benzettim. Sevcan hanım bile bizi dikkatle izliyor.
Bunlar da benim maketlerim.
Geometrik şekillerden oluşmuş köpeğimle anlatıyorum.
Bir minik kızımız anlamadığı konuyu soruyor. Yeniden anlatmalıyım.
Ben yoruldum. Şimdi duygularını ifade etme sırası onlarda. Bir konu belirledik.
AAAAA ,o ne yanımda maskeler getirmiştim ve göstermiş bulundum.
Artık hem eğlenelim, hem de çizelim. Bu nasılsa bir tanışma , sevdirme dersi.
Dersimizin ilerleyen saatlerindeyiz.
Sınıfta bir sessizik hakim. Herkes işiyle ilgili. Ufak ufak tanışma sohbetleri var tabi.
Bunlar daha yorulmamış ara vermeden bir buçuk saat ders yaptık. Bence biraz uzun oldu. Onlara küçük küçük yardımcı ders fotokopileri ve kartpostallarımı dağıttım.
Aziz öğretmende öteki grupla kaynaşmış.
İşte bunlar da öğrencilerimizin bazılarının çalışmalarından örnekler. Derneğimiz de karikatür sanatının tanıtılması ve sevdirilmesi konusunda bir etkinliği daha sonuçlandırmış bulunuyor.
Şu an salonda da velilere ve diğer ziyaretçilere yönelik kitap standımız açık durumda.
Konumuz "Çevre" idi. Bütün öğrencilerin katılımı ile gerçekleşti. Onlar çizdiklerini evlerine götürmek istediler ve götürdüler. Hepsini alamadım. Bu kadar örnek te yeter sanırım.
Beni böyle bir etkinliğe davet ettikleri için, Karikatürcüler Derneği Yönetim Kuruluna, ayrıca bize nazik bir ev sahipliği yapan Ihlamur Kasrı sanat atölyesi yöneticisi Funda Ardıç hanımefendiye teşekkürü bir borç biliyorum. Saygılarımla.Raşit Yakalı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder