Sizlere üsteki ve alttaki coşkulu resimlerin hikayesini anlatmak istiyorum şimdi.
Hepimizin birçok askerlik hikayesi vardır." Ben askerken bir gün" diye başlar ya. İşte ...
Tarih,12-06- 1967. Erzincan 3.NBC savaş Bölüğü çvş Raşit Yakalı. / Siyah beyaz kazaklı/ Tulum Hayri'yim. Rıfat Ilgaz hocamızın Hababam sınıfını 3. Ordu da oynuyoruz. Yönetmenimiz Keşanlı Ergin Soner teğmenimiz. / Kulakları çınlasın/ Tulum Hayri'ler, kalem Şakir'ler, inek Şaban'lar, Güdük Necmi'ler , Bitirimler...Sararmış fotoğrafın arkasında; Bu resmi çekilmek için, bu kıyafetlerle çarşıya gittik. Millet şaşkın bakışlarla bakıyor, "Kardeş bu ne tiyatrosu böyle?" diyorlardı.. Çok eğlenceli oldu. Yazıyordu. Koşu birliklerde turnelere bile çıkmıştık. Veeee aradan 41 yıl geçmiş..... /Kemal Sunay , müdür, ortada yumrukları sıkılı/
Balıkesir' de kahvaltı masasında otururken bir kameraman geldi bizlerin haberini yapmak için. Sohbette "Benim Balkesir'de eski bir arkadaşım var, adı Kemel Sunay. Biz onunla neler yaptık neler. Duvar gazetesi çıkardık, karagöz bile oynatttık." dedim O kameraman güldü ve " O benim eniştem olur. Dedi. " Yapma yahu, iyiki kötü bir şey demedim, çağırsana buraya.." Hemen telefonla çağırdı. Biraz sonra elinde KENAY lokum paketiyle biri görünü. "İşte geliyor" dedi arkadaş. Ben hemen yan masaya saklandım. " Beni tanıyacak mı bakalım? Muhittin beyi ben diye tanıtın, yutmazsa Akdağ ben olsun. " dedim. Önce Muhittin'le el sıkıştı, olmadı, sonra Akdağ'la yine olmadı. Süphelendi ve beni arkadaki masada buldu ve tanıdı.
" Ülen hala şakacısın, hiç değişmemişsin valla.""Sen de, sen de, birazcık kilo almışsın sadece."" Yo sen hiç almamışsın sanki."
" Hatırlıyon mu bir gün, birlikte karagöz oynatmıştık. Duvar gazetesini sen çizerdin, ben yazardım. Hey gidi günler be.. Şöyle yere yatmış bir resmimiz vardı hani." Bitmez hikayeler.
Bu Raşit var ya. Çok muzur biriydi. O terhis olduğunda benim 32 günüm vardı, o günler bana öyle koydu ki sormayın." Biz hem sergi açtık, hemde sohbetimizi sürdürdük gittik. ama ben Kemalin kendi elleriyle imal ettiği lokum paketini garantiye almıştım. Balıkesir'in meşhur KENAY lokumlarını. Sonra da onu salonda dağıttık. Tabii ikinci paket eve geldi. Asker arkadaşıyla karşılaşınca sohbeti kaynatmadan olur mu?
Sizlere üsteki ve alttaki coşkulu resimlerin hikayesini anlatmak istiyorum şimdi.
Hepimizin birçok askerlik hikayesi vardır." Ben askerken bir gün" diye başlar ya. İşte ...
Tarih,12-06- 1967. Erzincan 3.NBC savaş Bölüğü çvş Raşit Yakalı. / Siyah beyaz kazaklı/ Tulum Hayri'yim. Rıfat Ilgaz hocamızın Hababam sınıfını 3. Ordu da oynuyoruz. Yönetmenimiz Keşanlı Ergin Soner teğmenimiz. / Kulakları çınlasın/ Tulum Hayri'ler, kalem Şakir'ler, inek Şaban'lar, Güdük Necmi'ler , Bitirimler...Sararmış fotoğrafın arkasında; Bu resmi çekilmek için, bu kıyafetlerle çarşıya gittik. Millet şaşkın bakışlarla bakıyor, "Kardeş bu ne tiyatrosu böyle?" diyorlardı.. Çok eğlenceli oldu. Yazıyordu. Koşu birliklerde turnelere bile çıkmıştık. Veeee aradan 41 yıl geçmiş..... /Kemal Sunay , müdür, ortada yumrukları sıkılı/
Balıkesir' de kahvaltı masasında otururken bir kameraman geldi bizlerin haberini yapmak için. Sohbette "Benim Balkesir'de eski bir arkadaşım var, adı Kemel Sunay. Biz onunla neler yaptık neler. Duvar gazetesi çıkardık, karagöz bile oynatttık." dedim O kameraman güldü ve " O benim eniştem olur. Dedi. " Yapma yahu, iyiki kötü bir şey demedim, çağırsana buraya.." Hemen telefonla çağırdı. Biraz sonra elinde KENAY lokum paketiyle biri görünü. "İşte geliyor" dedi arkadaş. Ben hemen yan masaya saklandım. " Beni tanıyacak mı bakalım? Muhittin beyi ben diye tanıtın, yutmazsa Akdağ ben olsun. " dedim. Önce Muhittin'le el sıkıştı, olmadı, sonra Akdağ'la yine olmadı. Süphelendi ve beni arkadaki masada buldu ve tanıdı.
" Ülen hala şakacısın, hiç değişmemişsin valla.""Sen de, sen de, birazcık kilo almışsın sadece."" Yo sen hiç almamışsın sanki."
" Hatırlıyon mu bir gün, birlikte karagöz oynatmıştık. Duvar gazetesini sen çizerdin, ben yazardım. Hey gidi günler be.. Şöyle yere yatmış bir resmimiz vardı hani." Bitmez hikayeler.
Bu Raşit var ya. Çok muzur biriydi. O terhis olduğunda benim 32 günüm vardı, o günler bana öyle koydu ki sormayın." Biz hem sergi açtık, hemde sohbetimizi sürdürdük gittik. ama ben Kemalin kendi elleriyle imal ettiği lokum paketini garantiye almıştım. Balıkesir'in meşhur KENAY lokumlarını. Sonra da onu salonda dağıttık. Tabii ikinci paket eve geldi. Asker arkadaşıyla karşılaşınca sohbeti kaynatmadan olur mu?
1 yorum:
Ne mutlu size... Yıllar sonra da olsa asker arkadaşınızla karşılaşmışsınız. Artık şimdiki nesil daha şanslı. İnternet üzerinden asker arkadaşlarını buluşturan pek çok site var.
Diğer asker arkadaşlarınızı bulmak için özellikle www.garnizone.com sitesine bakmanızı öneririm. Gerçekten çok iyi hazırlanmış bir site....
Yorum Gönder