Bu hafta Kartal Ahmet Şimşek Eğitim Kurumları Ana Okulundaki dersimde bir ayıcık üzerine çalıştık. Sonra onu boyayıp kesip, baş, gövde, kollar ve bacaklarını yapıştırdık. Burcu Erol öğretmenimiz aramıza yeni katılmıştı, O da bize destek veriyor. Dostları ve önceki okulundaki öğretmen arkadaşları bizi buradan izliyorlarmış. Hepsine kucak dolusu selamlar, Burcu öğretmenimizi çok seviyoruz ve çok iyi bakıyoruz, merak etmeyin. Fotoğraftan da beli oluyor.
Bizler artık biribirimize odukça alıştık. Ben onların, Onlar benim içimizi okur olduk. Eskiden biraz gürültülü geçen derslerimiz artık tıkır tıkır işler oldu. Bu arada onlar bana, ben onlara küçük sürpizler yapıyoruz fıkralarda anlatıyoruz, hatta şakalaşıyoruz.
Arkada yardımcı Gül teyzeleri biraz sonraki ikram hazırlıklarına başlamış bile. Oya öğretmenimizde onlarla birlikte kendini işe kaptırmış. Biz onunla 6 senedir birlikte çalışıyoruz. Önceki sene o da anne oldu. İşini çok seviyor.
HEPİMİZ MUTLUYUZ.
Tam kesim işlemi başladığında 5 yaş grubunu yöneten 7 yıldır birlikte çalıştığımız Şeniz öğretmenimiz bir şey sormak için geldiğinde beni görünce çok mutlu oldu ve biraz şakalaştık. O da bu sene anne oldu./ Bu bölüm biraz duygusal oldu galiba/
Bir konu anlattım, öğrencilerim bu hikayeyi resimlediler. Buna bazı eklemeler yapacaktık ama ben dökümanlarımı çantama koymayı unutmuşum. Hepsinden özür diledim, beni sürpriz çukulatalar karşılığı bir defalık affettiler. " Öğretmenim bir daha olmasın, yoksa daha ağır ceza alırsınız." dediler. /Peki peki anladııık/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder